Scenariusz zajęć dla dzieci trzyletnich z grupy „Tygryski” (Stwarzanie warunków służących rozwijaniu umiejętności wypowiadania się poprzez muzykę i plastykę) Temat zajęć: My się zimy nie boimy i wesoło się bawimy Opracowała: mgr Jolanta Basa Podstawa programowa: – Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych, – Wspomaganie rozwoju mowy dzieci, – Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu siebie i swojego otoczenia, – Wychowanie przez sztukę – muzyka i śpiew, pląsy i taniec; różne formy plastyczne. Pomoce edukacyjne: – biała bibuła marszczona, biała tkanina, płyta CD z utworem „Tańczący śnieg” C. Debussy’ego (Entliczek-pentliczek – Wyd. Nowa Era), paski niebieskiej bibuły, czarno-białe gazety, duże arkusze białego papieru, dwustronna taśma samoprzylepna, czapka i szalik, czarny i brązowy papier samoprzylepny, plastykowa marchewka, płyta CD z piosenką „Tupu, tup, po śniegu” (Entliczek-pentliczek – Wyd. Nowa Era), niebieskie kartki papieru, białe koronki i firanki, biała pasta do zębów, klej, klamerki. Cele nieoperacyjne: – tworzenie odpowiedniego klimatu potrzebnego do odbierania i wyrażania przeżyć artystycznych, – stwarzanie dzieciom możliwości do wyzwalania własnej spontanicznej ekspresji twórczej, – organizowanie dzieciom sytuacji edukacyjnych, zapewniających satysfakcję z własnych działań i akceptację ich efektów, – stwarzanie dzieciom warunków umożliwiających rozwijanie i kształtowanie sfery uczuć, procesów poznawczych, myślenia, – organizowanie sytuacji kształtujących otwartość wobec świata zewnętrznego i świata własnych uczuć. Cele szczegółowe: Dzieci: – wypowiadają się swobodnie na dany temat, – wykonują zadania plastyczno-muzyczne, – naśladują ruchem treść opowiadania, – śpiewają piosenkę i ilustrują ją ruchem. Metody pracy: – działalność plastyczno-muzyczna z elementami aktywności ruchowej, rozmowa, swobodne wypowiedzi ustne, ruch przy muzyce, zabawy edukacyjne. Formy pracy: – praca zbiorowa, praca indywidualna. Przebieg zajęć: 1. „Porozmawiajmy o zimie” – rozmowa wprowadzająca do zajęć: – Kto z was wie, jaką teraz mamy porę roku? Zimę. – A co możecie robić zimą? Jeździć na sankach, lepić bałwana, rzucać się śnieżkami, chodzić z rodzicami na spacery. – A z chmur co zimą pada? Śnieg, różne płatki śniegowe. – Dzisiaj pobawimy się w zabawy związane z zimą. 2. „Nasze śniegowe płatki” – zabawa plastyczna. Dzieci wydzierają dowolne kształty z białej bibuły marszczonej. Układają je na dużym kawałku białej tkaniny rozłożonej na podłodze. Dzieci ustawiają się dookoła tkaniny, chwytają za jej brzegi, unoszą do góry i lekko falują. Obserwują poruszające się bibułkowe śniegowe płatki. 3. „Jesteśmy płatkami śniegu” – ćwiczenie z zakresu analogii personalnej. Nauczycielka opowiada, a dzieci starają się wyobrazić sobie, jak może czuć się płatek śniegu. Próbują wyrazić to za pomocą ruchu, mimiki przy spokojnej muzyce, tańcząc ze zwiewnymi paskami bibuły. „Wyobraźcie sobie, że jesteście płatkami śniegu. Każdy z was jest inny, piękny, niepowtarzalny. Poruszacie się lekko, delikatnie, tańczycie, wirujecie w koło. Jest wam dobrze, czujecie się wspaniale. Wokół siebie spotykacie inne płatki śniegu. Delikatnie się z nimi witacie, głaszczecie je, tańczycie delikatnie, na paluszkach. A teraz opadacie wolniutko na ziemię, zamykacie oczy i wyobrażacie sobie, jak wygląda taki śniegowy świat.” – Dzieci otwierają oczy, próbują opowiedzieć, jak się czuły, kiedy były płatkami śniegu. 4. „Bałwanek Tygrysków” – zabawy plastyczno-muzyczne. a) dzieci formują z czarno-białych gazet „śniegowe kule” – podrzucają je wysoko do góry, – rzucają w kolegów. (Przypominamy dzieciom o zasadach bezpiecznej zabawy, a przede wszystkim o tym, że nie wolno rzucać „śniegowych kul” w głowy kolegów). b) „Wspólne lepienie bałwana” – dzieci zbierają „śniegowe kule” i wkładają je w trzy duże arkusze białego papieru. Gdy wszystkie śnieżki są zebrane, nauczycielka skleja końcówki „kul”, zlepia kule ze sobą. Dokleja z boku średniej kuli małe kule – ręce bałwanka. Na górę zakłada czapkę i przewiązuje szyję bałwanka szalikiem. – Następnie pyta dzieci, czego bałwankowi brakuje? – dzieci odpowiadają. Nauczycielka wybiera chętne dzieci, które naklejają we właściwym miejscu: oczy, nos, usta, guziki. c) „Zabawa wokół bałwanka” – śpiewanie i ilustrowanie piosenki ruchem (nauczycielka stawia na środku sali bałwanka, a dzieci tańczą wokół niego). „Tupu, tup, po śniegu” 1. Przyszła zima biała, śniegu nasypała, zamroziła wodę, staw przykryła lodem. Ref. (x 2): Tupu, tup, po śniegu, dzyń, dzyń, dzyń, na sankach, skrzypu, skrzyp, na mrozie, lepimy bałwanka. 2. Kraczą głośno wrony: Marzną nam ogony. Mamy pusto w brzuszku, dajcie nam okruszków! Ref.: Tupu, tup… 3. Ciepłe rękawiczki i wełniany szalik. Białej, ostrej zimy nie boję się wcale. Ref.: Tupu, tup… 5. „A śnieżek pada i pada” – praca plastyczna. Dzieci otrzymują niebieskie kartki papieru. U góry kartki naklejają chmurki wycięte z białych koronek i firanek. Następnie wskazujący palec maczają w białej paście do zębów i odciskają pod chmurkami jako padający śnieg. Gotowe prace dzieci przypinają klamerkami na sznurku, tworząc z nich zimową wystawę.
scenariusz do lekcji dla klas 1 - 3 dziaŁanie - stosowanie innych sposobÓw upowszechniania informacji o korzyŚciach pŁynacych ze spoŻywania owocÓw i warzyw oraz mleka i jego przetworÓw, w szczegÓlnoŚci przez organizowanie wystaw, przygotowanie prezentacji oraz wydawanie gazetek
Konspekt zajęć w przedszkolu, sporty zimowe Cele: Dzieci: zapoznają się z zasadami bezpiecznej zabawy na śniegu, uświadamiają sobie konieczność wybierania bezpiecznych miejsc do zabawy, zwłaszcza zimą, potrafią właściwie ocenić zachowania na podstawie ilustracji (kryterium bezpieczeństwo), umiejętnie nazywa sporty zimowe oraz wie jakie sprzęty są potrzebne do ich uprawiania. Metody: prezentacja, objaśnienie, rozmowa, metoda zadań stawianych dziecku, improwizacja ruchowo-naśladowcza, Formy pracy: zbiorowa, indywidualna. Środki dydaktyczne: ilustracje przedstawiające sporty zimowe oraz rekwizyty potrzebne do ich uprawiania, opowiadanie Joanny Wasilewskiej „Nowe łyżwy Adama”, materiały plastyczne – plastelina, brokat, słoiczek. Przebieg zajęć: 1. Czynności porządkowe – lista obecności, przygotowanie sali do zajęć. 2. Krótka pogadanka dotycząca aktualnej pory roku (zima). Omówienie cech charakterystycznych zimy. Przykładowe pytania: Ile jest pór roku? Jaką mamy teraz porę roku? Czym charakteryzuje się zima? – Nauczyciel pomaga dzieciom udzielić prawidłowych, rozbudowanych wypowiedzi. 3. Burza mózgów. Nauczyciel kolejno prosi uczniów o dokończenie zdania: „Zima to….” 4. Taniec improwizacyjny, zabawa ruchowo-naśladowcza. Nauczyciel odśpiewuje piosenkę „Śnieżek” wykonując przy tym odpowiednie ruchy. Dzieci naśladują je (załącznik). 5. Rozmowa na temat sportów uprawianych zimą. Nauczycielka pokazuje ilustracje przedstawiające sporty zimowe oraz rekwizyty z nimi związane. Uczniowie dobierają odpowiednie przedmioty do ilustracji (np. hokej, narciarstwo, snowboarding, saneczkarstwo). 6. Zabawa dramowa. Nauczycielka prosi uczniów o przedstawienie ruchami i mimiką swoich ulubionych sportów zimowych. Pozostałe dzieci odgadują. 7. Nauczycielka odczytuje dzieciom treść opowiadania „Nowe łyżwy Adama” (załącznik). 8. Kontrola stopnia zrozumienia odsłuchanego tekstu. Przykładowe pytania: -Ilu przyjaciół miał Adam? Wymień ich imiona. -Co dostał Adam na urodziny? -Dlaczego lodowisko na szkolnym boisku nie było czynne? -Gdzie zaproponował Marek jazdę na łyżwach? -Po czym poznał że staw jest zamarznięty? -Co się stało gdy Adam wjechał na środek stawu? -Co zrobili koledzy gdy zobaczyli ze lód się załamał pod Adamem? -Można jeździć na łyżwach po stawach, rzekach, jeziorach? 9. Prowadzący prezentuje dzieciom obrazki przedstawiające zabawy na śniegu. Dzieci wypowiadają się na temat bezpieczeństwa prezentowanych sytuacji. Wyciągnięcie wniosków. 10. Nauczycielka odczytuje informacje dotyczące zimy oraz zabaw na śniegu. Dzieci oceniają, czy jest to prawda czy fałsz. Przykładowe zdania: • Zima to pora roku, która następuje po lecie. • Po zimie biegamy boso po łące. • Zimą z nieba pada oranżada. • Na zimę przylatują do nas bociany. • Śnieg jest koloru różowego. • Niedźwiedź zimą zasypia w głęboki sen. • Adam Małysz to mistrz Polski w skokach narciarskich • Wiewiórki na zimę w swojej dziupli gromadzą rodzynki. • Zimą zbieramy w lesie grzyby. • Jeździmy na łyżwach po zamarzniętych stawach i rzekach. • Nie wolno rzucać śnieżką w twarz kolegi. • Bałwana lepi się ze śniegu. • Na sankach można jeździć w pobliżu ulicy. • Zimą można bawić się na śniegu bez czapki. • Zjeżdżamy na sankach i nartach z górki, z dala od ulicy. 11. Wspólne opracowanie kodeksu zasad bezpiecznej zabawy na śniegu. Nauczycielka przykleja odpowiednie napisy i ilustracje na tablicy, w miejscu widocznym dla dzieci. 12. Praca plastyczna – bałwanek w szklanej kuli. Dzieci lepią z plasteliny bałwanki, następnie umieszczają je w słoikach przytwierdzając do wieczka. Następnie wlewają wodę oraz wsypują brokat. 13. Podsumowanie zajęć. Załącznik 1. „Pada śnieg. (rękami naśladujemy opadanie płatków śniegu) Wieje wiatr. (podniesienie rąk do góry i pokazanie jak wieje wiatr) Błyskawica, grzmot. (klaśnięcie, tupnięcie) Błyskawica, grzmot. (klaśnięcie, tupnięcie) Słońce.” (rozchylamy ręce nad głową) Załącznik 2. Adam, Marek i Grześ to trzej przyjaciele. Chodzą razem do szkoły i zawsze razem się bawią. Niedawno Adam miał urodziny i dostał w prezencie łyżwy. O takich właśnie marzył, białe, błyszczące hokejówki. To dopiero będzie zabawa na lodowisku. Chłopcy codziennie wyjmują je z szafy, oglądają i snują opowieści o swoich wyczynach na lodowisku. Chociaż jest już zimno i mroźno, to lodowiska nie ma. Miało być na szkolnym boisku, ale pan dozorca, który miał się tym zająć, zachorował i trzeba jeszcze trochę poczekać. Adam, Grześ i Marek jednak bardzo się niecierpliwią, już chcieliby strzelać bramki w meczu hokejowym z innymi chłopcami. Muszą przecież gdzieś potrenować. Pewnego dnia Marek wpadł zadyszany do szkoły i zawołał kolegów: -Wiem, wiem, gdzie możemy pojeździć na łyżwach. Przechodziłem wczoraj przez nasz park, a tam jest staw i ten staw jest już zamarznięty. Wiem, bo próbowałem ślizgać się przy brzegu. Chłopcy postanowili po lekcjach pójść nad ten staw. Adam wziął łyżwy i, nic nie mówiąc rodzicom, poszedł z kolegami do parku. Marek i Grześ jeszcze raz sprawdzili, czy woda jest zamarznięta, a Adam założył łyżwy, wziął rozpęd, wyjechał na środek stawu i nagle – trach – lód pękł i Adam wpadł do wody. Marek i Grześ, gdy to zobaczyli, przestraszyli się i zaczęli uciekać, ale po chwili wrócili, żeby ratować kolegę. Grześ przypomniał sobie, jak jego tata opowiadała, że w takiej sytuacji należy położyć się na lodzie i czołgać na brzuchu w kierunku przerębla. Tak też zrobił. Na szczęście woda w stawie parkowym była płytka i Adam sam już wydostawał się na powierzchnię. Mokry i bardzo ubłocony, bo staw był błotnisty, Adam wrócił do domu. Pewnie domyślacie się, co na to powiedzieli jego rodzice. W każdym razie łyżwy zostały schowane i zamknięte na klucz do czasu, aż na szkolnym boisku będzie prawdziwe lodowisko.SCENARIUSZ ZAJĘCIA OTWARTEGO DLA RODZICÓW. Grupa 6-latków. Temat zajęcia: Zabawy z Bałwankiem. Wiek: 6 – latki. Cele ogólne: kształtowanie umiejętności społecznych, wspomaganie rozwoju mowy dzieci, kształtowanie sprawności fizycznej dzieci, wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną,
ZAJĘCIA PROWADZONE METODĄ WERONIKI SHERBORNE. UCZESTNICY: dzieci objęte wczesnym wspomaganiem wraz ze swoimi rodzicami. TEMAT ZAJĘĆ: Miło z mamą bawić się w domu – wykorzystanie podłogi jako głównego przedmiotu zabawy. Ćwiczenia ogólnorozwojowe z wykorzystaniem Metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne.
Ostatnio pobierane Znajdź dla siebie Scenariuszowi towarzyszą gotowe pomoce dydaktyczne: fotografie płatków śniegu w skali makro oraz ilustracje przedstawiające "atrybuty" zimowej scenerii – znajdziesz je TU; zimowe memory – TU; podkład instrumentalny do piosenki „Płatki śniegu (II)" (wraz z zapisem nutowym i tekstem) – TU; plakat „Lepimy bałwanka!”, który został dołączony do bieżącego numeru naszego miesięcznika. TU możesz go zobaczyć i zamówić! Powstał z uwzględnieniem treści pochodzących ze znakomitej publikacji prof. Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej i Ewy Zielińskiej Dwulatki i trzylatki w przedszkolu i w domu. Jak świadomie je wychowywać i uczyć, wyd. Centrum Edukacyjne Bliżej Przedszkola, Kraków 2012. Zawarto w nim następujące cele szczegółowe – dzieci: słuchają w skupieniu opowiadania; biorą czynny udział w rozmowie inspirowanej opowiadaniem; podejmują próby odpowiedzi na pytanie: skąd się bierze śnieg?; dzielą się własnymi spostrzeżeniami, uwagami, doświadczeniami; prowadzą obserwacje przyrodnicze; biorą udział w zabawie logopedycznej; opisują zimowy krajobraz; dobierają takie same obrazki; biorą udział w zabawie ruchowej; improwizują w tańcu; wykonują pracę plastyczną; porządkują miejsce pracy po zakończeniu zadania. Przykładowa propozycja ze scenariusza: Jak wyglądają płatki śniegu? Obserwacje przyrodnicze – gdy pada śnieg, warto wyjść do ogrodu przedszkolnego lub na spacer po to, by na własne oczy zobaczyć, jak wyglądają prawdziwe płatki śniegu, a nie te wycięte z papieru. Między innymi poprzez takie doświadczanie budujemy obraz świata. „Łapanie” śniegowych płatków uczy też cierpliwości i delikatności – po pierwsze: nie zawsze uda się taką gwiazdkę złapać, a po drugie: jeśli już się uda, to trzeba być niezwykle delikatnym, by ją utrzymać. Do tego „doświadczenia” potrzebujemy ciemną rękawiczkę lub ciemny materiał oraz lupę (szkło powiększające). Na ciemną rękawiczkę (rękaw kurtki) łapiemy śniegowe płatki, pod lupą oglądamy je dokładnie. Możemy spróbować policzyć ramiona każdej gwiazdki… Czy udało się komuś odnaleźć dwie takie same śnieżynki? Dla utrwalenia obserwacji – warto zawiesić zdjęcia płatków śniegu w sali. Pomoce Pliki umieszczone są do osobnego pobrania Zima tuż, tuż. Scenariusz zajęć dla dzieci 5- 6 letnich. Dzieci siedzą w kole i trzymają się za ręce. Nauczyciel mówi na przykład: Iskierkę przyjaźni puszczam w krąg, niech powróci do mych rąk, a wtedy ściska rękę pierwszego dziecka. Dziecko podaje uścisk kolejnej osobie – gdy iskierka zatoczy koło, zabawa kończy się. Scenariuszowi towarzyszy gotowa pomoc dydaktyczna – podkład muzyczny do piosenki „Kolorowa wiosna”. Znajdziesz go TU. Inscenizacja o wiosennej tematyce, która została przygotowana z uwzględnieniem możliwości dzieci 3-, 4-letnich. Scena 7. Na scenę wchodzą Słońce, Wietrzyki i Deszcz. Wypowiadając ostatni wers, Słońce tupie nogą i mówi głośno. Wietrzyki 1 i 2, kiedy wypowiadają swoją rolę, zwracają się twarzą do Słońca. Wietrzyk 2 dmucha i wypowiada swoją rolę głośno, udając groźbę. Deszczyk tupie delikatnie nogami o podłogę. Kwestię wypowiada spokojnie, powoli, melancholijnie. Następnie aktorzy wracają na swoje miejsca. Słońce: Wiosno, Wiosno ukochana, jak dobrze, że zima pożegnana. Teraz ja na niebie rządzę i chmurami rozporządzę. Wietrzyk 1: To nie lato, Słonko drogie. Nie bądź dla nas takie srogie. Pozwól listkom się kołysać i kwiatom powoli rozkwitać. Wietrzyk 2: Nie bądź taki pewny swego, drogi kolego. Kiedy dmuchnę, chuchnę w chmurę, to zrobię w niej dziurę i deszcz poproszę, by pokapał sobie trochę. Deszczyk: Kap, kap, kap, delikatnie w szyby stukam, swego miejsca tutaj szukam. Wiem, że czasem w kość wam daję i że miewam złe zwyczaje. Dziś do przyjaciół Wiosny dołączyłem, by roślinkom milej było. Kiedy kwitną i wzrastają, ludzi urodą zachwycają. Pomoce Pliki umieszczone są do osobnego pobrania Your browser does not support the audio element. „Ruch to zdrowie” - scenariusz zajęcia hospitowanego dla 2,5 i 3 latków „W kuchni zawsze coś się dzieje” - scenariusz zajęć dla 4 latków W zdrowym ciele zdrowy duch - scenariusz zajęć w grupach 3-4 latków i 5-6 latków Zespół Szkolno-Przedszkolny w ŻelisławicachSCENARIUSZ całodziennych zajęć wychowawczo-dydaktycznychTemat kompleksowy: Już zimaTemat zajęć: Zimą pamiętamy o czapkach, szalikach i 3-4 latkiData: 12 grudnia 2013 Dorota Kubisa- Skalska Cel ogólny;- Określanie zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla poszczególnych elementów garderoby, dopasowywanie ich do odpowiedniej części Nazywanie i pokazywanie części ciała- Rozumienie i stosowania pojęcia „para”Cele szczegółowe;Dziecko;- Nazywa i wskazuje poszczególne części ciała i elementy garderoby, kojarzy je ze sobą (3,4l.)-Porządkuje graficzne części garderoby z odpowiednią częścią ciała. (3,,4l.)- Reaguje na sygnał dźwiękowy (3,4l.)-Orientuje się w schemacie własnego ciała (3,4l.)-Określa charakterystyczne cechy pory roku zimy ( Dobiera się w pary (3,4l.)-Rozpoznaje podstawowe kolory (3,4l.) nabywa wprawy w naklejaniu naklejek 3l, nabywa wprawy w posługiwaniu się kredkami4l- Uczestniczy w zabawach (3l, 4l.)Zadania z Podstawy Programowej Wychowania Przedszkolnego 1p-1,2 4p- 2 5p-3,4 8p-1 9p-2 11p -1 13p-1Metody:- Słowna: rozmowa, słuchanie opowiadania z pacynką , instrukcje i objaśnienia nauczycielki;- Oglądowa: ilustracja, pokaz;- Czynna: zadań stawianych dzieciom do wykonania, samodzielnych doświadczeń;- Elementy metody W. Sherborne, metody dobrego startu Bogdanowicz , elementy pedagogiki zabawy;- Relaksacja;Formy: -Zajęcia prowadzone z całą grupą,- indywidualna praca dzieciPomoce dydaktyczne:- sylweta misia Anatola z wyciętymi ubraniami: czapka, kurtka, rękawiczki- ubrania zimowe i letnie - plansza,- rękawiczki wycięte z papieru- kilka par w różnych kolorach,- małe rękawiczki z brystolu podklejone taśmą dwustronną- do zabawy: Znajdź swoją parę - Pacynka Miś Anatol, łóżeczko dla misia- Opaski z brystolu z bałwankami-płyta cd dla Trzylatków – piosenka nr 31 Zima, zima- nagranie ze skoczną melodią do zabawy ruchowej- Znajdź parę- nagranie z melodią „Zimowa poleczka” pios. nr 22 - kawałki białej bibuły-śnieżekKarta pracy :Dla 3 l- rękawiczka i naklejkiDla 4l- obrazek: 5 skarpetek- w tym 2 pary jednakowychPrzebieg zajęć:1. Zabawa na powitanie „W ten zimowy czas”W ten zimowy czas ---------------klaszczą w ręcewitam wszystkich kłaniają sięJedną ręką pomachamy,-------- machają jedną rękąjednym okiem pomrugamy----- puszczają oczkai sąsiada podają rękę sąsiadowi stojącemu z jednej i z drugiej strony2. Jak miś Anatol zachorował – opowiadanie nauczycielki z użyciem pacynki. Przypomnienie o konieczności wkładania czapek, rękawiczek i szalików przed wyjściem na dwór N: usiądźcie w kręgu. Ktoś idzie. N-lka pokazuje dz. Pacynkę Misia dobry Misiu. Przywitajmy się Jak myślicie dzieci, czy miś jest wesoły, czy smutny, jak wygląda? – ma czerwony nos, smutne oczka, ma katar i kicha. M: Taki chory jestem dzisiajN: Co cię boli? M: Gardło, brzuszek, od rana mam katar i Co się stało, jak do tego doszło? M: No właśnie! Zaraz o tym opowiem, ale najpierw muszę wytrzeć się dzisiaj dość wcześnie. W sali była tylko pani woźna, która zabierała się do sprzątania i otworzyła szeroko okno, żeby wywietrzyć. Zobaczyłem piękne słońce, więc pomyślałem, że wróciło lato, wdrapałem się na parapet i wygodnie na nim usiadłem. Słońce świeciło, ale było bardzo zimno. W tej chwili przyleciał wiatr. Zaśmiał się, i tak wiuuu... owinął się dookoła mnie, okręcił i tak dmuchnął, że aż spadłem z parapetu. Uciekłem do swojego kącika i trząsłem się z zimna. I zaraz potem ten okropny katar...N: Misiu, a czy chociaż miałeś na sobie swój ciepły kubraczek ? M: Nie! Nie miałem też czapki, ani rękawiczek. Później założyłem ten ciepły szal, który pożyczyły mi lalki. Brr... Jak mi zimno!N: Nie martw się Anatolu . Pomożemy ci i szybko wyzdrowiejesz. Teraz cię położę do łóżeczka, a później dostaniesz herbaty z sokiem malinowym, pomyślimy także o ciepłym ubraniu dla ciebie, abyś się więcej nie o tym jak trzeba chronić się przed przeziębieniem i dlaczego miś zachorował. (w taką zimną pogodę łatwo o przeziębienie, dlatego należy się właściwie ubierać) , wskazywanie odpowiednich ubrań na zimęN: Jak myślicie, dlaczego miś Anatol, zachorował? Dlaczego miał katar?- o czym zapomniał Anatol?- Czy potraficie powiedzieć, jak należy się ubierać późną jesienią i zimą, kiedy chłód na dworze?N -lka pokazuje dzieciom planszę przedstawiającą różne rodzaje ubrań, zimowe i letnie. -Dzieci wskazują ubrania na zimowe chłody4. Zabawa pt. „Bałwanki” z wykorzystaniem elementów Metody dobrego startu, ćwiczenia oddechowe N-lka ZAKŁADA NIEBIESKĄ PELERYNĘ I BŁĘKITNĄ OPASKĘ Z GWIAZDKĄ- ZIMOWA WRÓŻKAWszystkie dzieci przemieniają się w bałwanki- otrzymują opaski z wizerunkiem bałwanków. Przy piosence „ Zimowa poleczka” – bałwanki tworzą długi kulig poruszający się po całej sali. Na przerwę w muzyce dzieci – bałwanki rozpoczynają zimową zabawę. Podnoszą i podrzucają kawałki białej i błękitnej bibuły, naśladują wirujące płatki unosząc i opuszczając ręce. Dmuchają na kawałki Zabawa dydaktyczna- Ubieramy misia – rozumienie potrzeby doboru ubrania do pory roku i warunków atmosferycznych , nazywanie i wskazywanie części ciała (duża sylweta misia, ubranka wycięte z papieru)Dzieci pomagają misiowi, który nie wie, co włożyć na głowę, co na szyję na ręce i na nogi. Dzieci mają za zadanie skojarzyć ilustrację przedstawiającą czapkę, rękawiczki, szalik i buty z odpowiednią częścią ciała. Nauczyciel pokazuje ilustrację a dzieci dotykają odpowiedniej części ciała. Przyklejanie ubranka – taśmą dwustronną, N. Ubieraliśmy misia żeby było mu ciepło, żeby się nie przeziębiał, ale pora zadbać o musimy założyć na rączki, gdy jest zimno?Ja mam tu w pudełku różne rękawiczki, rękawiczki- zabawa - rozumienie pojęcia para, rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej) Nauczyciel rozkłada przed dziećmi kilka par rękawiczek z kartonu i układa je w szeregu, mówiąc, zieloną / czerwoną/ żółtą rękawiczkę, szukam do niej pary. Liczy, wskazując kolejne pary rękawiczek , Mówi :Mam 3 pary rękawiczek. Para to dwie takie same rękawiczki,Na dywanie n-l rozkłada kilka wymieszanych rękawiczek w różne wzory i kolory. Dzieci dobierają w pary rękawiczki i układają je w pary. Liczą pary., np. 1 para żółtych, 2 pary czerwonych, 3 pary zielonych7- Zabawa ruchowa z elementami metody W. Sherborne Dzieci – bałwanki zmęczyły się pracą, więc się trochę pobawią,( zakładają opaski na głowę)o Turlają się po podłodze ( same i jeden drugiego);o Ślizgają się na pośladkach – kręcą się dookoła siebie;o Czasami zjeżdżają z górki parami;o Przytulają się, głaszczą po głowach;8. Rękawiczki- wykonanie zadania w rozumienie określenia –nad, doskonalenie przeliczania w zakresie 3 Nalepianie w rękawiczce brakujących części. Nad rękawiczkami nalepianie płatków śniegu i dorysowywanie własnych. Liczenie rękawiczek, płatków śniegu i określanie ich liczby liczebnikiem 3-latki4latki- otrzymują karty z 5 skarpetkami , mają za zadanie odnaleźć jednakowe skarpetki i pokolorować je. 9. Ewaluacja- Zabawa ruchowa przy muzyce: Znajdź swoją parę- rozwijanie spostrzegawczości wzrokowej, sprawdzenie rozumienia pojęcia” para”N-lka przypina dzieciom po jednym znaczku: mała poruszają się w rytm skocznej muzyki, kiedy muzyka umilknie, zadaniem dzieci jest odnalezienie swojej pary, czyli dziecka z takim samym znaczkiem.. Zabawa przy piosence „Zima zima” (31 cd cz. 1 trzylatki) - ilustrowanie piosenki ruchem, doskonalenie poczucia rytmu10. Pochwalenie dzieci , rozdanie, jako nagrody za dobre sprawowanie i zgłaszanie się do odpowiedzi- kolorowanek z zimowymi obrazkami Przygotowała Dorota Kubisa- Skalska eLqqu.scenariusz zimowy dla 3 latków
